Natalia Bażowska was born in 1980 in Dąbrowa Górnicza. Since 2005, he has been living and working in Katowice, where in the years 2009–2013 she studied the Academy of Fine Arts in Katowice, which she graduated with honors from the faculty of painting. In 2012 she received the Scholarship of the Minister of Culture and the Scholarship of the Marshal of the Silesian Voivodeship.
Bażowska's main fascination is the concept of life as such and since 1998 all her activities revolve around this issue. In the years 1999–2005 she studied medicine at the Silesian Medical University. In 2007 she undertook doctoral studies at the Department of Psychiatry and Painting at the Katowice Academy of Fine Arts. For several years, her scientific work was intertwined with her work complementing each other. In 2010, she defended her PhD thesis related to both fields. Since 2011, he has only been involved in creativity, exploring the relationship between life and art. From the beginning, Bażowska used various media, including installations, sculpture, video, painting and drawing. Her work is an analysis of social and interspecific relations. He questions their interpretations and analyzes the concept of the experience of being human and existence. Bażowska developed her interest in discovering the concept of life as a teenager. This translated into experiences from her childhood spent in the mountains, close to nature. The significance of life in her work is strongly testified by the artist's thesis, which included the Rodzisko installation, which is a place that gives the possibility of being born again. Bażowska also used her medical knowledge in this project. The entire diploma concerned the concept of life as a continuous journey, initiated just by birth. She defended her diploma in the form of an exhibition at the CCA Kronika in 2012. For several years, Bażowska travels vividly, learning new theories, cultures and views on the concept of life. This creates the term "steppe soul" in which he describes his need to travel. This need has created a series of works on the need to move and discover the unknown. The first edition of the Steppe Soul was shown in 2016 at Galeria Rodriguez in Poznań. Works from this series were also shown at COOP 2018 in Katowice as part of the Cool Down project on global warming and at the Anthropocene Landscapes exhibition at the Creative Activity Center in Ustka. In the years 2011-2017 her work focused mainly on forest and wildlife themes, and one of the most recognizable projects, Luna focused on the interspecies friendship between the she-wolf and the artist herself. Her proximity to the forest resulted in the project Children of the Earth containing both painting, sculptures and video projects. The works of the Children of the Earth have been shown at many exhibitions, including the Tetryakow Gallery in 2017. As part of the Moscow Biennale (curator Youko Hasegawa), the Leżę exhibition in 2015, Zachęta Project Room (curator: Magda Kardasz) in 2015 at the Luna exhibition at the CCA Kronika in 2016, or at the individual exhibition at BWA Olsztyn in 2018. In 2016, to express her passion for the ocean, she created a project 12 per minute at Tabakalera in San Sebastian. The leitmotiv of this concept was the idea that a person in a state of calm is synchronized with the rhythm of the ocean waves and has a frequency of 12 cycles per minute. It is both the frequency of breathing of a sleeping adult or person in a deep state of calm and the rhythm of the ocean waves. From the beginning, Bażowska explores the complex relationship between art and life in painting. Using various media, he translates the observed world into his own artistic language. Bażowska's works are often ambiguous, they can be read both on an intellectual and emotional level. In 2013, she initiated the painting cycle ID in which, while being a word game (Id as one of the types of human subconsciousness and Id as "identity" in English) depicted how much our subconscious is our personality. |
Natalia Bażowska urodziła się w 1980 r w Dąbrowie Górniczej. Od 2005 roku mieszka i tworzy w Katowicach gdzie w latach 2009- 2013 studiowała Katowicka Akademie Sztuk Pięknych którą ukończyła z wyróżnieniem na wydziale malarstwa. W 2012 otrzymała Stypendium Ministra Kultury oraz Stypendium Marszałka Województwa Śląskiego.
Główną fascynacją Bażowskiej jest koncepcja życia jako takiego i od 1998 roku wszystkie jej działania krążą wokół tego zagadnienia. W latach 1999-2005 studiowała medycynę na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. W roku 2007 podjęła studia doktoranckie przy Katedrze Psychiatrii i malarstwa na Katowickiej ASP. Przez kilka lat jej praca naukowa przeplatała się z twórczością wzajemnie się uzupełniając. W 2010 roku obroniła doktorat powiązany z obiema dziedzinami. Od 2011 zajmuje wyłącznie twórczością badając zależności między życiem a sztuką. Od początku Bażowska wykorzystywała różne media zarówno instalacje, rzeźbę, video czy malarstwo i rysunek. Jej prace są analizą relacji społecznych oraz międzygatunkowych. Kwestionuje ich interpretacje i analizuje koncepcję doświadczenia bycia człowiekiem i egzystencji. Bażowska rozwinęła zainteresowanie odkrywaniem koncepcji życia jako nastolatka. Przełożyły się na to doświadczenia z jej dzieciństwa spędzonego w górach, blisko natury. O znaczeniu życia w jej pracy świadczy mocno już praca dyplomowa artystki której częścią była instalacja Rodzisko, będąca miejscem dającym możliwość ponownych narodzin. Bażowska wykorzystała w tym projekcie również swoją wiedzę medyczna. Całość dyplomu dotyczyła koncepcji życia jako ciągłej podróży, zapoczątkowanej właśnie narodzinami. Dyplom obroniła w formie wystawy w CSW Kronika w 2012. Przez kilka lat Bażowska podróżuje poświecie poznając nowe teorie, kultury i poglądy na koncepcję życia. Powoduje to powstanie terminu „stepowa dusza”, w której opisuje swoją potrzebę podróżowania. Ta potrzeba pozwoliła stworzyć serię prac dotyczących potrzeby poruszania się i odkrywania nieznanego. Pierwsza odsłona Stepowej Duszy została pokazana w 2016 roku w Galerii Rodriguez w Poznaniu. Prace z tego cyklu zostały między innymi również pokazane podczas COOP 2018 w Katowicach w ramach projektu Cool Down, dotyczącego problemu globalnego ocieplenia oraz na wystawie Pejzaże Antropocenu w Centrum Aktywności Twórczej w Ustce. W latach 2011-2017 jej prace skupiały się głównie na tematyce leśnej i dzikiej przyrody, a jeden z najbardziej rozpoznawalnych projektów, Luna koncentrował się na międzygatunkowej przyjaźni między wilczycą a samą artystką. Jej bliskość do lasu zaowocowała projektem Dzieci Ziemi zawierającym zarówno malarstwo, rzeźby jak i projekty video. Prace Dzieci Ziemi były pokazywane na wielu wystawach, między innymi w Galerii Tetryakow w 2017 r. W ramach Biennale Moskwy (kurator Youko Hasegawa), wystawie Leże w 2015 r. Miejscu Projektów Zachęty (kurator: Magda Kardasz) w 2015 r. na wystawie Luna w CSW Kronika w 2016r, czy na indywidualnej wystawie w BWA Olsztyn w 2018 r. W 2016 roku, aby wyrazić swoje zamiłowanie do oceanu, stworzyła projekt 12 na minutę w Tabakalera w San Sebastian. Motywem przewodnim tej koncepcji był pomysł, że osoba w stanie spokoju jest zsynchronizowana z rytmem fal oceanu i ma częstotliwość 12 cykli na minutę. Jest to zarówno częstotliwość oddychania śpiącego dorosłego lub osoby w głębokim stanie spokoju jak i rytm fal oceanu. Od początku w malarstwie Bażowska bada złożoną relację pomiędzy sztuką a życiem. Uzywając różnych mediów przekłada zaobserwowany świat na swój własny artystyczny język. Prace Bażowskiej są często wieloznaczne, mogą być odczytywane zarówno na płaszczyźnie intelektualnej jak i emocjonalnej. W 2013 roku zapoczątkowała malarski cykl ID w którym będąc jednocześnie grą słow( Id jako jeden z typów ludzkiej podświadomości oraz Id jako „identity” z ang.) przedstawiał jak bardzo nasza podświadomość jest naszą osobowością. |